|
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
|
Σε περιόδους χάους ή σκοταδιού είναι προσφορότερο το έδαφος ανάπτυξης, αναφύησης ζιζανίων - ανωφελών, αναληθών και επιζήμιων. Χαρακτηριστική η παραβολή των ζιζανίων.. "αλλ' ενώ εκοιμώντο οι άνθρωποι, ήλθεν ο εχθρός αυτού και έσπειρε ζιζάνια ανά μέσον του σίτου και ανεχώρησεν. Ότε δε εβλάστησεν ο χόρτος και έκαμε καρπόν, τότε εφάνησαν και τα ζιζάνια..."
Είναι αλήθεια ότι η θρησκευτική ιστορία γέμει απο θρήσκους ανθρώπους οι οποίοι παρέμεναν διαρκώς πεινώντες και διψώντες την θρησκευτική αυτοδικαίωση και ούτω μοιραίως κατέληγαν... καθόσον ετρέφοντο ακορέστως με κονσέρβες μηδαμινής διατροφικής αξίας και λίαν συντόμου λήξεως που τους χορηγούσαν αφειδώς τα ιεροδιδασκαλία Παραπαιδείας και Θνησκευμάτων!
φ.σ
|
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Πέμπτη, 19 Μάρτιος 2015 14:00 |
|
Περισσότερα...
|
|
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
|
Ο εκλεγμένος πρωθυπουργός δεν θέλησε να συμετέχει στη θρησκευτική τελετουργία δια την ορκωμοσία θεωρώντας ότι η αθεία δεν συνάδει με την θρησκευτικότητα...
Δεν έχουν καταλάβει όμως οι άνθρωποι ότι όλα τα δηλωτικά περι αυτών διαπιστευτήρια αποτελούν εξ ορισμού θρησκευτικά έγγραφα της πιστευτικής τους ταυτότητας ...
Θρησκείες τελικά είναι όλες μας οι κοινωνικοποιήσεις,οι πολιτικοποιήσεις και οι ιεροποιήσεις-όλες κατασκευές έσωθεν , εξ ιδίων ημών ικανοτήτων και εξ ιδίων ημών κατασκευαστικών δεξιοτήτων. Όλες οι καθεστηκυίες χριστεπώνυμες ή μη θρησκείες είναι συνιστώσες των αλλοτριωμένων κοινωνιών..
φ.σ
|
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Τετάρτη, 23 Σεπτέμβριος 2015 23:53 |
|
Περισσότερα...
|
|
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
|
Πέμπτη, 29 Ιανουάριος 2015 20:31 |
|
Όλα τα μηδενικά είναι ίσα και έτσι μόνο προκύπτει μιά κοινωνία ισότητας!
Το πρόβλημα γεννιέται όταν τα μηδενικά νομίζουν ότι δεν είναι μηδενικά...
Δεν πρέπει να διστάσουμε να έλθουμε σε σύγκρουση με το κοινωνικοθρησκευτικό σύστημα που παράγει ιεραρχίες ,βλέπε ανισότητες. Η κοινωνία των ανθρώπων βασίζεται σε μηχανισμούς συμφερόντων που αναπαράγουν ανισότητες και εμφυτεύουν το διαφθείροντα τσιπάκι .
Η κοινωνία διαφθείρει και δουλαγωγεί τα μέλη της,ο άνθρωπος χάνει την ελευθερία του γινόμενος μηχανικό εξάρτημα της κοινωνίας. Δυστυχώς οι θρησκείες των ανθρώπων απετέλεσαν αναπόσπαστα κομμάτια του κοινωνικού ιστού και συνέδραμαν στο μέρος που τους αναλογεί , στην καταδυνάστευση και την αλλοτρίωση.
φ.σ
|
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Παρασκευή, 11 Σεπτέμβριος 2015 20:42 |
|
Περισσότερα...
|
|
 |
|
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
|
Οι εκπτώσεις πάντα ήταν και είναι ελκυστικές και είναι πάντα οι κορυφαίες κερδοσκοπικές επινοήσεις της αγοράς ...ιδίως της θρησκευτικής αγοράς.
Όμως στην αγνότητα του νέου κόσμου που μας εισάγει η χάρη του Χριστού δεν χωρά καμία πνευματική έκπτωση αξιών. Εκ των ων ουκ άνευ δεν πατάμε σε κανένα θρησκευτικό εγκόσμιο εκπτωτικό χωριό και απορίπτουμε εξ αρχής την ευκόλως εμπεριπλέκουσα ημάς επιθυμία- γοητεία...
Σύνθημα ο λόγος του Θεού:Πάντα αγόραζε Αλήθεια και μη πώλει. Παιδεία, σοφία και σύνεση!
Στην ίση τιμή και μη συναλάσσεσαι σε κανένα εγκόσμιο εκπτωτικό εκκλησιοχώρι. Εκπτώσεις ή τζάμπα δεν υπάρχει στο ανεκτίμητο της αξίας της Αληθείας!
Τις εκπτώσεις και το τζάμπα θα το βρεις στα ευτελή ανάξια προιόντα της θρησκευτικής ψευδοκουλτούρας.
Η Αλήθεια είναι ο Χριστός και πρέπει να αγοράσουμε απο τον Ίδιο για να έχουμε την Αλήθεια...
|
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Τρίτη, 19 Ιούλιος 2016 23:12 |
|
Περισσότερα...
|
|
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
|
Σάββατο, 17 Ιανουάριος 2015 20:34 |
|
Το πρόβλημα είναι οι διαχρονικοί σοφιστές , οι εσαεί αγνωστικί-ζοντες, οι πάντοτε επ αμοιβή πωλούντες την σοφιστική τέχνη ,που απαλλοτριώνουν τα υπο των φιλοσόφων καλλιεργούμενα εδάφη και ενσπείρουν ένα στείρο υλιστικό ρητορισμό με σκοπό όχι την αντικειμενική αλήθεια των πραγμάτων αλλά την υποκειμενική τους γνώμη.
Μέσα σ'αυτές τις σοφιστείες λοιπόν ακμάζουν και οι θεωρίες του διαλογισμού...
φ.σ
|
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 02 Φεβρουάριος 2015 22:25 |
|
Περισσότερα...
|
|
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
|
Σάββατο, 17 Ιανουάριος 2015 00:42 |
|
Στη γήινη ζωή ο άνθρωπος, αν δεν έχει προλάβει να καυτηριάσει τις συναισθηματικές απολήξεις, έχει την ευκαιρία να ωφεληθεί απο τη νοσταλγία κάποιων εκφάνσεων στιγμιαίων αθωοτήτων...
Αθωότητα μιά ιδιότητα θεική , πως εμείς στ'αλήθεια οι άνθρωποι μπορούμε να την αγγίξουμε;... μόνο να την ονειρευθούμε ίσως... Αφορμή για κάποιες σκέψεις γύρω απο την αθωότητα ήταν ένα παλιό (1964) νοσταλγικό τραγούδι της τότε 16χρονης Τζιλ.Τσινκουέτι που σαν παιδί τραγουδούσε στο κόσμο των μεγάλων: "Non ho l'eta- Δεν είμαι αρκετά μεγάλη."
Το σημαντικότερο όμως είναι όχι να απολαμβάνουμε μόνο την μουσικότητα της νοσταλγίας...για την χαμένη παιδική μας αθωότητα, αλλά και να στοχασθούμε, και να ατενίσουμε την υπο του Χριστού χαρισθείσα αληθινή αθωότητα, ήτις δεν αφαιρείται με τα χρόνια αλλά μοιράζεται απλόχερα σε όλα τα παιδιά της επιστροφής...γιατί μόνο όσοι επιστρέφουν και μένουν για πάντα παιδιά, έχουν το προνόμιο να ζουν την αγάπη σαν αθωότητα!
Κάποιος παραξενεύτηκε ακούγοντας περι επιστροφής μόνο κάποιων παιδιών και βάλθηκε να μου πει:..."Μα είμαστε πάντα παιδιά".
Εδώ χρειάζεται απαραίτητα μία διασάφηση ότι υπάρχουν 2 ειδών παιδιά... τα παιδιά της γήινης πατρίδας και τα παιδιά της ουράνιας πατρίδας.
φ.σ
|
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 02 Φεβρουάριος 2015 22:27 |
|
Περισσότερα...
|
|
|
|
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
|
Τρίτη, 06 Ιανουάριος 2015 00:16 |
|
" Η αγνοείτε ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν; Συνετάφημεν λοιπόν μετ' αυτού διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα καθώς ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς περιπατήσωμεν εις νέαν ζωήν." Ρωμ 6:3,
Η βάπτιση είναι μία θεληματική πράξη που κάθε ειλικρινής πιστός Χριστιανός κάνει στο όνομα του Χριστού και αποτελεί συμβολική ενέργεια της ταύτισης του αμαρτωλού ανθρώπου με τον θάνατο του Χριστου. Αυτό υποστηρίζει ο Λόγος του Θεού όχι σε μόνο ένα σημείο αλλά σε πλείστα.
Έχει σημασία το βάπτισμα εις Χριστόν Ιησούν, γιατί ο Χριστός πέθανε και όχι ο Θεός και γι αυτό βαπτιζόμαστε στο θάνατο του Χριστού.Το αναφερόμενο εδάφιο είναι ξεκάθαρο βαπτιζόμαστε εις Χριστόν δηλαδή εις τον θάνατο Αυτού βαπτιζόμαστε.
φ.σ
|
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 19 Ιανουάριος 2015 20:30 |
|
Περισσότερα...
|
|
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
|
Δευτέρα, 05 Ιανουάριος 2015 23:36 |
|
«Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος,διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς»Ματθ.
Στον ευαγ. Μάρκο αντίστοιχο εδάφιο μαρτυρίας προς τα έθνη, δεν λέγει Μαθητεύσατε αλλά Κηρύττοντας... «Και είπε προς αυτούς· Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν. Όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή.»
Στον δε Λουκά συμφωνεί με το του Μάρκου γεγραμμένο όπου αναφέρεται καθαρά να κηρυχθεί μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, εν τω ονόματι του Χριστού και όχι της τριάδος...«και να κηρυχθή εν τω ονόματι αυτού μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, γινομένης αρχής από Ιερουσαλήμ. Σεις δε είσθε μάρτυρες τούτων.»
Αν δεχθούμε ως αποστολή των μαθητών «να μαθητεύουν βαπτίζοντες» τότε ο απ.Παύλος θα ελεγχόταν ότι είναι εκτός αποστολής αφού λέγει ότι «δεν πήρε αποστολή να βαπτίζει…αλλά να κηρύττει.» «Διότι δεν με απέστειλεν ο Χριστός διά να βαπτίζω, αλλά διά να κηρύττω το ευαγγέλιον» Μόνο αποσπασματικά αναφέρει ο Παύλος ότι βάπτισε κάποιους- δεν ήταν η αποστολή του να βαπτίζει αλλά να κηρύττει!
Ο απ. Παύλος χρησιμοποιεί στην ομιλία του το ρήμα «κηρύττω» αντί «μαθητεύω», πράγμα που σημαίνει ότι ακολουθεί ακριβώς την ρήση που υπάρχει στο ευαγγέλιο του Μάρκου,που ας σημειωθεί είναι και το παλαιότερο.Το ίδιο συμφωνεί και με το γεγραμμένο του Λουκά.
Έχει σημασία πως γράφουν και ομιλούν οι Απόστολοι,διότι έτσι αντιλαμβανόμαστε την σύμπνοια,την μία γνώμη αλλά και την υπακοή στο Λόγο του Χριστού με ακριβολογία.
φ.σ
|
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 19 Ιανουάριος 2015 20:56 |
|
Περισσότερα...
|
|
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
|
Παρασκευή, 02 Ιανουάριος 2015 21:05 |
|
Η θρησκευτική συνείδηση αποτελεί χημεία,ένα μείγμα. Ένας συνδυασμός μερισματικής πνευματικής διαπαιδαγώγησης και μιας δογματικής θρησκευτικής παράδοσης.
Οι έριδες , οι φθόνοι,οι διαιρέσεις είναι αποτέλεσμα της θρησκευτικής συνείδησης που δουλαγωγεί (που εκτρέφει) τον σαρκικό άνθρωπο. Συντηρεί τον εγωκεντρικό φανατισμό κοινώς θανατισμό...
Θεωρεί έκαστος τον εαυτό του αγιώτερο απο τον άλλο, και ως εκ τούτου αναγορεύεται αρμόδιος προστάτης ιερών τε οσίων και κειμηλίων της πατροπαραδότου εντολής , που του επεβλήθη άνωθεν - εκ του οικείου ταβανίου -των ομοθρήσκων του διδασκάλων.
Όλα αυτά είναι προιόντα ενός σαρκικού θρησκευτισμού, όπου απόλυτος κυρίαρχος είναι ο θρησκευτικός εαυτός μου και όχι ο πνευματικός έσω άνθρωπος. Αυτός ο θρησκευτικός έσω άνθρωπο- η θρησκευτική συνείδηση αρέσκεται όχι σε έλεγχο αλλά σε κατάκριση, όχι μόνο των άλλων αλλά και του ίδιου του υποκειμένου εαυτού του..
φ.σ
|
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Τρίτη, 19 Μάιος 2015 17:13 |
|
Περισσότερα...
|
|
