Οι θρησκευτικές παραδόσεις των ανθρώπων ορίζουν τον τρόπο λατρείας που οι άνθρωποι τελικά επιλέγουν ή σύρρονται προς τούτο απο την εκλεγμένη υπο των ιδίων θρησκευτοιεραρχική κηδεμονία. Οι θρησκ παραδόσεις επειδή ακριβώς είναι εξ ανθρώπων και όχι εκ Θεού περιέχουν μυστηρική ανθρωποθεολογία.
Γι αυτό στο λογικό ερώτημα της μη αντίληψης τριάδας και της αθανασίας της ψυχής οι θρησκείες οχυρώνονται στην μυστηριακή θολολογία η οποία είναι μιά κλειστή οδός προς την λογική λατρεία που ο Θεός απαιτεί απο τα έλλογα φωτεισμένα υπ Αυτού ευπειθή παιδιά Του.
Η μυστηριακή θολολογία έτσι πρέπει να αυτοσυστήνεται και όχι βέβαια θεολογία είναι θεωρία συγχίσεως δεν είναι επιστήμη βασισμένη επι αποκαλυμμένων θεμελίων εκ πνεύματος Θεού! Η ίδια η έννοια της μυστηριακής εγκλωβίσεως αποδεικνύει την απουσία μαθητείας επι της αποκαλυμμένης διδαχής της Αληθείας του Χριστού. Οι άνθρωποι της θρησκείας εννοούν εαυτο-αποκάλυψη όταν καυχώνται στην βασιλεία της θρησκ.παράδοσής τους,μιάς αυτοεπιβαλόμενης γοητευτικής κοινής θρησκ.γνώμης.
Η πίστη γεννάται δια της ακοής του λόγου της Αληθείας και η σωτηρία δια της υπακοής στον λόγο της Αληθείας! Δεν σώζονται οι ακροατές αλλά οι εκτελεστές των εντολών του Χριστού.Δεν υπάρχουν ανεκτέλεστα έργα σε όσους έκαμαν συνθήκη επι θυσίας Χριστού!
Ο λόγος μας πρέπει να είναι ενωμένος με την πίστη την αγία, της άπαξ παραδοθείσα στους αγίους και όχι μιά οποιαδήποτε θρησκευτική πίστη που η ανθρωποθεολογία εφηύρε για να καλύψει την αισχύνη της απείθειάς της. Θεολογία εν σχολαίς ανθρώπων είναι επιστήμη θρησκευτολογίας που κανονικά έτσι έπρεπε να ονομάζεται...
Η Θεολογία θα ήταν αληθινή Επιστήμη αν έλεγε τα λόγια του Θεού, αντί όμως αυτών λέγει τα λόγια μεταποστολικών θρησκευτικών πατέρων άρα επι το ορθότερον έπρεπε να ονομάζεται θρησκευτολογία! Συνεπώς η ονομαζόμενη θεολογία δεν είναι επιστήμη επειδή είναι εκτός του αντικειμένου γνώσης της .
Μπορεί ακόμα να ονομασθεί και ανθρωποθεολογία ώς σύμμειξη άνθρωπινης σοφιστείας με κατά γράμμα μόνο βιβλική ανάγνωση αφού η κατά πνεύμα εννόηση δεν παρέχεται σε απειθείς περί την Αληθεία αναγιγνώσκοντες .
Θεολογία δεν είναι καν γνώση του Ευαγγελίου, αλλά απόλυτη τήρηση του γεγραμμένου Λόγου του Θεού.
Ο νήπιος δεν μπορεί να διακρίνει έννοιες γιατί δεν μπορεί να τις εννοήσει ...σκεφθείτε να μη μπορεί να διακρίνει πρόσωπα...αυτό μάλλον σε τυφλό-μυαπάζοντα νήπιο αρμόζει! Το νήπιο αν το ρωτήσεις κάτι θα σου πει οτι το γνωρίζει...ενώ δεν εννοεί ούτε τι λέγει ,ούτε και τι διισχυρίζεται.
Αυτός που δεν ακούει τον καθαρό απλό Λόγο του Χριστού δεν δέχεται συμβουλή Πνεύματος Αληθείας αλλά ακούει τον κοινό -copy and paste-θρησκευτόδοξο εαυτό του που παράγεται σωρηδόν απο τον εθνοτριαδισμό του κόσμου και όχι βέβαι απο τον γνήσιο Μονοθειστικό Χριστιανισμό.
Αν δεν διακρίνουμε τον Χριστό ως ξεχωριστό πρόσωπο απο τον Θεό ,τότε δεν διακρίνουμε ούτε τον Υιό ,ούτε τον Πατέρα!Είμαστε δηλ όχι σε θέωση αλλά σε τελεία τύφλωση και αυτό επειδή επιτρέψαμε ανθρώπινους αρχιερείς του τριαδογματισμού να μας οδηγούν σε μιά τύφλωση απο την οποία αν δεν μετανοήσουμε δεν πρόκειται να δούμε ποτέ κάτι που ενώ είναι αποκαλυμμένο εμείς εθελοτυφλούμε και εθελοαγνοούμε και οδηγούμε μάλιστα και άλλους εις την ιδία οδό της τυφλώσεως!
Δεν είναι λογκή λατρεία δηλ εκ του νοός του Χριστού που πρεπει οι πιστοί του Χριστού να άγονται και να διοικούνται,να αποκαλύπτει η Γραφή Δυο θεία ξεχωριστά πρόσωπα ,του Πατρός Θεού και του Υιού Θεού στην προκόσμια σκηνή καθόσον γεγραμμένο " εν αρχήν ην ο λόγος και ο λόγος ήτο θεός και ο λόγος ήτο ΠΡΟΣ τον Θεόν" και μεις να βλέπουμε ένα πρόσωπο τριαδικό ή όπως αλλιώς εμείς μπορούμε να φαντασιωνόμαστε.
Αν δεν διακρίνουμε τον Αρχιερέα τον καλούμενο εκ του Θεού και τον ταυτίζουμε με τον Θεό τότε είμαστε σε πλήρη σύγχιση!Και αν δεν βλέπομεν τον Μέγα Αρχιερέα που όρισε ο Θεός για να σωθούμε δια του αίματος του κεχρισμένου Αυτού, τότε πως άραγε είναι μπορετό να συμφιλιωθούμε με τον Θεό χωρίς να διακρίνουμε τον μόνο μεσίτη μεξύ Θεού και ανθρώπων ; Απίστευτο να εννοεί η ανθρωποθρησκεία ότι ο Χριστός είναι ταυτόχρονα και Πατέρας και Υιός του εαυτού Του! Αυτό είναι προιόν συγχίσεως και ανεπίτρεπτης αγνωσίας Χριστού !
Όποιος αθεόφοβος τολμητής κάμει αυθαίρετη ταυτοπροσωπία του Υιού με τον Πατέρα καταργεί στην ουσία την Αρχιερωσύνη του Χριστού διότι ο Θεός δεν μπορεί να είναι Αρχιερέας του εαυτού Του και επίσης καταργεί την μεσιτεία του Χριστού ως μόνου μεσίτου μεταξύ του Ύψιστου Θεού και ημών των ανθρώπων.,διότι δεν μπορεί ο Θεός να είναι μεσίτης του εαυτού Του!
Συνηθίζει το σύμεικτο πλήθος της ανθρωποθεολογίας να κάμει προσμείξεις επι της πίστης του, γιατί δεν εγνώρισαν τον Χριστό όπως φανερώθηκε ως άνθρωπος όμοιος με ημάς παρεκτός όμως αμαρτίας και βέβαια με πληρότητα πνεύματος Θεού... αλλά εματαιώθησαν σε διαλογισμούς εξωβιβλικής τριαδο-λογοτεχνίας και εσκοτίσθησαν σε ματαιοδοξοσοφίες όντες εν απιθεία και αντιλογία γιατί αυτή είναι η πλησίον αφανισμού τεχνιτή φύση των ανοημάτιστων ανθρώπων που έχουν πεποίθηση στους αθανατοψυχικούς εαυτούς τους και όχι στον Θεό που ανασταίνει τους νεκρούς.
φ.σ