Ο Στέφανος στην ομιλία του λέγει τί είπε ο Θεός στον Μωυσή και λέγει ποιούς πατέρες ο Θεός αναγνωρίζει πάντοτε διότι ήταν πιστοί εις Αυτόν ..."Εγώ είμαι ο Θεός των πατέρων σου, ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ." και μάλιστα ισχύει αυτό και σήμερα και πάντοτε καθόσον ο Χριστός είπε..."Περί δε της αναστάσεως των νεκρών δεν ανεγνώσατε το ρηθέν προς εσάς υπό του Θεού, λέγοντος· Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; δεν είναι ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων. Και ακούσαντες οι όχλοι, εξεπλήττοντο διά την διδαχήν αυτού" Ματθ.22,31-33
Βλέπετε καμία θρησκευτική ταμπέλα να λέει ότι πιστεύει στον Θεό του Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ,στον Θεό των Πατέρων; Βλέπετε να προβάλει αυτούς τους πατέρες ή άλλους; Εδώ βλέπουμε σωρεία πατεροποιημένων προτομών να είναι οι στύλοι πάνω στους οποίους ανεγέρθησαν τα χριστεπώνυμα θρησκευτικά ιδρύματα! Βλέπουμε θρησκευτοαναγορευθέντες πατέρες όπως...Αθανάσιος, Βασίλειος, Γρηγόριος, Αντώνιος, Κλήμης, Αυγουστίνος, Θωμάς Ακινάτης, Λούθηρος, Ζβίγγλιος, Καλβίνος, κ.α που έχουν ονομασθεί πατέρες γιατί προφανώς οι πατέρες Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ δεν γέμιζαν το μάτι των θρησκευτο-κατασκευαστών , τους θεώρησαν καλούς μεν, αλλά για τον παλαιο-πατερικό Ιουδαϊσμό και όχι για τον νεο-πατερικό Χριστιανισμό τους! Και έτσι έγινε αλλαγή πατέρων και αλλαγή των τέκνων...καθόσον τα τέκνα μοιάζουν των πατέρων τους...
Η γενική Χριστεπώνυμη θρησκεία των ανθρώπων που γεννήθηκε μετά την κοίμηση των Αποστόλων του Κυρίου και έγινε το θρησκευτικό μέγα εξουσιαστικό υβρίδιο , γέννημα και θρέμμα μιας γενικής απείθειας ενός κόσμου, που απλά ήθελε να αντικαταστήσει την παλαιά ειδωλολατρική θρησκευτικότητα με μία αναπαλαίωση της εξωτερικής επιδερμικής του επιφάνειας, με μία νέα θρησκεία επενδυμένη την Χριστιανική ευσέβεια αλλά αρνημένη την δύναμη του Πνεύματος του αναστημένου Χριστού.
Τούτο προέκυψε γιατί δεν μπόρεσαν να αποδεχθούν την ανθρώπινη ματαιότητα και ματαιοδοξία, δεν μπόρεσαν να αναγνωρίσουν την θνητότητά τους, την δουλική τους υπόσταση εν τω θανάτω και αντί της πίστης σ’ ένα Αναστημένο Χριστό πίστεψαν σε μιά αθανατοποιήσιμη θρησκεία της ψυχής! Γι αυτό και το κέντρο της απείθειας των θρησκευτανθρώπων είναι ακριβώς η θρησκευτική σοφιστική - πιστευτική περί της αθανασίας της ψυχής. Αυτή όμως η παραδοχή της αρχαίας εξω-ιουδαικής πιστευτικής τους έφερε σε διαρκή αντίφαση με τον θάνατο του Χριστού,τον οποίο ήταν αδύνατο να τον αποδεχθούν επειδή κλονιζόταν το αρχαίο τους αυτο-καταπίστευμα...Αυτεπάγγελτα θέλοντες να αντισταθμίσουν τις αντιφάσεις στις οποίες εγκλωβίσθηκαν επινόησαν την έννοια του τριαδικού θεού, κάτι εντελώς αδιανόητο στην Ιουδαϊκή πίστη, στη πίστη δηλ. του πατέρα όλων των Εθνών, όλων εκείνων δηλ. που θα επέλεγαν να έχουν την ίδια πίστη με τον Αβραάμ, τουτέστιν όλων των αληθινά πιστευόντων εξ όλων των εθνών, τον Αβραάμ που πίστευε στον Ένα και Μοναδικό Θεό!
Λέγω λοιπόν ότι προέβησαν ως αδίστακτοι απειθούντες στην αντικατάσταση των Πατέρων που αναγνώριζε ο Θεός του Ισραήλ, δηλ. τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ , των αγίων προφητών με τους οποίους ο Θεός εθεμελίωσε την σώζουσα πίστη ...με νεο-πατέρες, νέας κοπής και οπλίσεως για να εκκόψουν εαυτούς αλλά και όλο το σύμμεικτο θρησκευτικό πλήθος των ακολουθούντων αυτούς ...και στην ουσία να αφοπλισθούν απο τα όπλα της δικαιοσύνης του Θεού και να πέσουν στο πεδίο της μάχης αμαχητί...άοπλοι πριν καν αρχίσει η μάχη με τον θρησκευτικό εαυτό τους, διότι αυτός ήταν ο εχθρός τους και αντί να τον πολεμήσουν με όπλα δικαιοσύνης , συνθηκολόγησαν άνευ όρων και αυτοπαρεδώθηκαν στην δουλεία της θρησκευτικής αυταπάτης.
Λέγω λοιπόν ότι έγινε αντικατάσταση από τους μεγα-πατέρες που θέσπισαν δικό τους πιστεύω, δικά τους παπά ευαγγέλια για να καλύψουν το κέντρο της εγωθρησκευτικής τους υπόστασης ,την αθανατοποίησή τους με τον τριαδικό θεό που μπορεί όπως τους βολεύει,ένας θεός στα μέτρα και τα σταθμά τους... και να είναι αδιαίρετος αλλά και να διαιρείται ως θεάνθρωπος , και να μπορεί να πεθαίνει αλλά και να ζει ταυτόχρονα και έτσι έφτιαξαν μια εθελο-ψυχική θρησκεία, όπου όλοι ζουν πάντοτε είτε ενσώματοι είτε ασώματοι , είτε πιστοί είτε άπιστοι θα έχουν αθανασία, απλά οι μεν κάπου αιωρούμενοι αυτοματοποιημένοι αθανατοποιημένοι και οι δε αθανατοποιημένοι και αυτοί αλλά εν καζανίοις...
Ο Χριστός δεν ήλθε για να καταργήσει τον νόμο της πίστεως προς τον Ένα και Μοναδικό Θεό του εν πνεύματι λαού Ισραήλ, δηλ τον Μονοθεϊσμό , μη γένοιτο, ούτε φυσικά να ιδρύσει έναν νόμο πίστης προς ένα τριαδικό θεό ή τριθεισμό όπως κατάντησαν να κάμουν όλες οι βασιλεύομενες χριστεπώνυμες θρησκείες επί της γης.
Ο Χριστός ήλθε να συμπληρώσει τον Ισχύοντα πάντοτε Νόμο του Θεού, ήλθε να εκπληρώσει αυτό που κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε ...να εκπληρώσει κατά πάντα τις εντολές και τα διατάγματα του Θεού για να μπορέσει ως ο κεχρισμένος υιός του Θεού να γίνει ο αναμάρτητος Υιός του Ανθρώπου για να γίνει ο νέος Αδάμ,ο νέος γενάρχης και να γίνει Εκείνος Δίκαιος δια της Αναστάσεως να μπορεί να δικαιώνει τους πιστεύοντας και ακολουθούντας Αυτόν , εξ όλων των εθνών που θα είναι αγιασμένοι με το αίμα Του και γεννημένοι εκ του Πνεύματος του Θεού που Τον ανέστησε από νεκρούς.
Όλοι οι προ Χριστού και μετά Χριστό που έχουν την ίδια πίστη του Αβραάμ αλλά και την ίδια πίστη του Χριστού προς τον ένα και Μοναδικό Θεό Πατέρα του Χριστού, και που δεν είναι φυσικά μια ξερή γνώση αλλά μιά ζώσα υπακοή πίστης ,αυτοί είναι οι αγιαζόμενοι δια του αίματος του Αρνίου του προ καταβολής κόσμου,του εσφαγμένου για την δικαίωση όλων των εχόντων την ίδια αρχή της πεποιθήσεως ,την άγια πίστη εν υπακοή που θέλει ο Θεός. Ο Χριστός είπε ότι ο Αβραάμ είδε την ημέρα την Εμήν και εχάρη,γιατί ο Αβραάμ πίστεψε σ’ αυτό που του είπε ο Θεός ότι εν τω σπέρματί σου θα ευλογήσω όλα τα έθνη της γης. Εν τω Χριστώ ευλογούνται όλα τα έθνη των πιστευόντων κατά την ομοιότητα της πίστης του Αβραάμ...και όχι μιας οποιασδήποτε θρησκευτο-ποιημένης πίστης των ανθρώπων.
Όλα τα τα θρησκευτικά κινήματα που εκζήτησαν την διόρθωση,την αλλαγή,την μεταρρύθμιση των χονδροειδών ειδωλολατρικών πιστευμάτων των συστημάτων ανθρώπινης θρησκευτικής τέχνης και δεν αποπειράθηκαν να αλλάξουν τα δύο θεμέλια,τους δύο κεντρικούς στύλους των θρησκευτικών ιδρυμάτων τους που ήταν η αθανασία της ψυχής και ο τριαδικός θεός δεν επέτυχαν την διαμαρτύρηση που θέλει και κάμει ο Πρώτος Διαμαρτυρόμενος δια την απείθεια των ανθρώπων ...που δεν είναι βέβαια ο Λούθηρος αλλά ο Θεός!
Ο Λόυθηρος πήρε ένα σφυρί και ένα καρφί και κάρφωσε 95 θέσεις που ήταν όμως μόνο αντιθέσεις επι ενός θέματος ....των συγχωροχαρτίων του καθολικού θρησκευτικού ιδρύματος. Ο Λούθηρος έδειξε τον δρόμο της διαμαρτύρησης φέρνοντας στο προσκήνιο το γεγραμμένο της Βίβλου ότι "ο δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως" -την δικαίωση εκ της πίστεως που αγνοούσε παντελώς ο καθολικισμός, αλλά δεν εξέτασε ποια πίστη θέλει ο Θεός ,θεώρησε ότι η πίστη η σερβιρισμένη από την παπική δεσποτεία ήταν και η πίστη των Αποστόλων και δεν ξέρω αν ο ίδιος προχώρησε στην εξέταση της διδαχής που πρέσβευε ο καθολικισμός αλλά και η ορθοδοξία που ήταν η διδαχή των νεο-πατέρων που οι ίδιοι έχρισαν αντί των Αποστόλων του Χριστού ,τους ο οποίους δηλ. ο Χριστός όρισε ως στύλους αληθείας της Εκκλησίας Του!
Έτσι και η λεγόμενη διαμαρτύρηση κατάντησε μία συνέχεια θρησκευτικής συστημικής πεποίθησης όχι επί της πίστης της άπαξ παραδοθείσας στους αγίους Αποστόλους, αλλά της πίστης, καλύτερα της πιστευτικής αυθαίρετης διδαχής των θρησκευτο-πατέρων. Άκουσα κάποια στιγμή έναν πάστορα να λέγει εμείς ακολουθούμε την διδαχή, την θεολογία του τάδε ή του δείνα μετα-πατέρα που τυχαίνουν να είναι ίδιοι με τους αναγορευμένους πατέρες της ορθοδοξίας και του καθολικισμού. Κοινοί πατέρες όμως έχουν και κοινά παιδιά...και καθώς απείθησαν στο λόγο του Χριστού να μη ονομασθεί κανείς πατέρας , έτσι απείθησαν και τα τέκνα των αυτοονομαζομένων πατέρων πιστεύοντας και ακολουθώντας την μη Αποστολική διδαχή.
Η αληθής Διαμαρτύρηση δεν εξαντλείται σε απελευθερώσεις από την έκδοση συγχωροχαρτίων ή απαγόρευση ειδώλων, εικόνων και αγαλμάτων, αλλά σε συνεχή και ασυμβίβαστη διαμαρτύρηση με όλα τα εντάλματα και τις παραδόσεις των θρησκευτικών νεο-πατέρων που πήραν τη θέση των Αποστόλων του Χριστού.
Ας μη ξεχνάει κανείς ότι ο Κύριος στην αρχιερατική Του προσευχή προς τον Θεό και Πατέρα Του προσεύχεται αποκλειστικά για τους μαθητές Αποστόλους Του να τους φυλάει ο Θεός και λέγει ότι , όπως Πατέρα έστειλες Εσύ Εμένα έτσι και Εγώ στέλνω αυτούς για να πιστέψει ο κόσμος σε Μένα δια του λόγου αυτών και μόνο αυτών. Άρα η πίστη όλων ημών των μεταγενεστέρων δεν πρέπει να περιέχει τίποτα άλλο από τον γεγραμμένο Λόγο των Αποστόλων. Καμία άλλη μεταγενέστερη πρόσθεση, ούτε αφαίρεση πολύ δε περισσότερη πολλαπλασιασμούς και διαιρέσεις της φύσεως του Θεού, του Χριστού και των ανθρώπων δεν επιτρέπεται. Ας σημειωθεί εδώ ότι ο τρόπος σκέψης των Ελληνιστών ήταν ποιος είναι ο Θεός ,ενώ ο Ιουδαϊκός τρόπος σκέψης ήταν όχι ποια είναι η φύση του Θεού αλλά ποιό είναι το θέλημα του Θεού!
Εντολή θεία Πνευματική απαράβατη είναι όσοι γεννιούνται απο το Θεό να μη γίνονται δούλοι ανθρώπων,διότι έτσι χάνουν την ελευθερία του Πνεύματος του Θεού και εκπίπτουν στη δουλεία μιας θρησκευτικής συνείδησης νεκρών έργων. Ο Χριστός λέγει η Αλήθεια η δική Μου θα σας ελευθερώσει και έτσι όντως ελεύθεροι θέλετε είσθε!
Όσοι ξεκίνησαν την αληθή οδό της Διαμαρτύρησης κατα Πνεύμα,ας κάμουν πλήρη τη διακονία τους,και ας απαλλαχθούν απο κάθε θρησκευτική παράδοση και εντολή, από κάθε βάρος που τους κρατάει γειωμένους και ως απελεύθεροι του πνεύματος της Αληθείας να υπακούν μόνο στη πίστη του Χριστού και των Αποστόλων Του και αγιαζόμενοι μένοντες πάντοτε εν τη Αληθεία θα έχουν βεβαία και πλούσια την είσοδο στη Βασιλεία του Θεού Τους.
φιλ.σωτ
|