Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
Τρίτη, 11 Αύγουστος 2015 22:02 |
ΤΟΝ ΝΟΥ μας μπορεί να τον φαντασθούμε σαν το νερό μιας λίμνης ... που επιτρέπει να διαπερνά ότι είναι βαρύτερο απο αυτό. Δεν πληγώνεται το νερό, γιατί δεν αντιστέκεται, δεν αντιτίθεται...Eυνόητο ότι ο αέρας ή όλα τα ελαφριά σαν τον αέρα αντικείμενα δεν έχουν βαρύτητα για να εισέλθουν μέσα στο νερό. Ούτε συμβαίνει κάποια πίεση, που να εξασκείται στο νερό-απλά είτε δεν μπορούν να εισέλθουν στο νερό,είτε επιπλέουν .
Εδώ τίθεται κατ αρχήν η πρώτη νοηματική πρέκταση: είναι ανάγκη να διατηρούμε το ειδικό πνευματικό βάρος ώστε κάθε τι ελαφρύτερο να μη μπορεί να εισέλθει...Αυτομάτως κάνει το γκελ του και αποδρομεί ή στην καλύτερη περίπτωση επιπλέει και αποβάλλεται δια της κινήσεως του ύδατος. Γι αυτό πρέπει να μη αντιδρούμε σε σκέψεις , ιδέες με αξιακή βαρύτητα καθόσον αυτές μόνο μπορούν να αποτελέσουν , να στοιχειοθετήσουν το βάθος της σκέψης , της νόησής μας. Έτσι πλουτίζει ο βυθός της σκέψης μας, έτσι αποκτά ενεργειακό περιεχόμενο η νόησή μας, με αυτό τον τρόπο αποκτούμε βαθειά κρτική σκέψη δηλαδή εμβαθύνουμε....όταν δεν αντιδρούμε, δεν αντιτιθέμεθα, δεν εμποδίζουμε την είσοδο της σοφίας που διευκολύνεται δια των ανοικτών αισθητηρίων μας.
Χρειάζεται μόνο και απαραίτητα η διακριτικότητα της ευγένειας ,το με απαλότητα, όχι βίαια, αλλά με λεπτότητα η επαφή της αξιακής βαρύτητας με τη επιφάνεια του νερού...ώστε ούτε ένα δακτυλίδι κυμάτινο να μη χαλάσει την αρμονία της συμβαίνουσας ποίησης.
Το νερό δεν επιλέγει εκ των προτέρων, κάθε τι βαρύ θα το δεχθεί...αποδοχή a-priori της βαρύτητας των πραγμάτων. Αυτή είναι η απροκατάληπτη ανοικτή θύρα ενός νού που αποδέχεται τη σοφία του Θεού. Η σοφία του Θεού εκπέμπεται δια των ποιημάτων Αυτού, αυτά διδάσκουν και εμπνέουν επειδή τα "πάντα εν σοφία εποίησε δια του Χριστού ο Θεός " Ο Χριστός δια παραβολών μέσα απο την φύση μας πλησίασε και μας μίλησε για την αιώνια θαυμαστή προοπτική μας.
Όσον αφορά την ελαφρότητα που επιπλέει διαβάζουμε κάτι σχετικό..."Οι κοινοί άνθρωποι βεβαίως είναι ματαιότης, οι άρχοντες ψεύδος· εν τη πλάστιγγι πάντες ομού είναι ελαφρότεροι αυτής της ματαιότητος" Ψαλμός 62,9
Καταλαβαίνουμε την ελαφρότητα, ότι είναι ιδιότητα της αφροσύνης, εκ της υπερηφανείας και της ματαιοδοξίας ορμώμενη. Οι ασεβείς επιπλέουν στα αυτοσχέδια ασεβήματά τους, οι άνομοι στα αυτοσχέδια ανομήματά τους, όλα αυτά τα επιπλέοντα σαν το άχυρο θα αποσυντίθενται και σαν τον καπνό θα εξαφανίζονται απο της επιφανείας των υδάτων...
φ.σ
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Τετάρτη, 12 Αύγουστος 2015 00:58 |