Η οφειλόμενη αγάπη προς πάντας, θα είναι εκείνη που θα μας συστήσει μιά μέρα ενώπιον του Θρόνου της χάριτος...
"Εις μηδένα μη οφείλετε μηδέν, ειμή το να αγαπάτε αλλήλους· διότι ο αγαπών τον άλλον εκπληροί τον νόμον."
Υπάρχει ένα χρέος που δεν διαγράφεται.μιά οφειλή που δεν αφίεται...και αυτή είναι η αγάπη που είναι απαιτητή και εκτελεστή προς πάντας τους ανθρώπους.
Αν είσαι κοντά με κάποιον σωματικά δεν σημαίνει ότι είσαι και πνευματικά κοντά του...Είναι ανάγκη να το πούμε καθαρά...μόνο πνευματικά μπορεί να είσαι κοντά με κάποιον.
Ο Θεός είναι Θεός εγγύθεν ,όχι μακρόθεν ...γι αυτό η αγάπη πάντοτε εκφράζεται εκ του συνεγγυς...απο το πόσο κοντά είσαι! Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ορίσει το κοντά και το μακρυά γιατί κινείται και παρέρχεται και δεν ορίζει μιά σταθερή θέση που θα του επιτρέψει να τοποθετηθεί στο χώρο,που κι αυτός ακόμα ο χώρος ανήκεια στα ακαθόριστα αφού εξ αντικειμένου δεν υπάρχουν όρια του χώρου όπως και του χρόνου.Το είχε καταλάβει ο Πασκάλ ότι ορισμοί δεν μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να πούμε περί πραγμάτων που δεν έχουν όρια!Συνεπώς υπο ΨΧΣ (ψυχική-χοική συνθήκη) το κοντά οι άνθρωποι δεν μπορούν να το πλησιάσουν άρα δεν μπορούν να έχουν την πλησιότητα ,άρα να γίνονται πλησίον ,που σημαίνει δυνατότητα να γίνονται φίλοι, άρα να αγαπούν ο ένας τον αλλον.Πρέπει υπο ΠΣ (Πνευματική συνθήκη) να έχουν λόγο ύπαρξης άρα και θέση στην Δημιουργία ,άρα και ειρηνική συνύπαρξη ,που σημαίνει φιλία οπότε και η ποθητή αγάπη μεταξύ τους.
Ο Θεός είναι πνεύμα και λατρεύεται μόνο εν πνεύματι και αληθεία.Χωρίς το πνεύμα της Αληθείας δεν υπάρχει αγάπη. Η αγάπη είναι πάντα μετρήσιμη εν έργω και εν κόπω, δεν είναι υπολανθάνουσα λογοτεχνία εν κηρύγμασι. Δεν μπορείς να θεωρείσαι πνευματικός άνθρωπος δηλαδή άνθρωπος που να έχει το Πνεύμα του Θεού και να μη αγαπάς τον αδελφό σου ,τον κάθε αδελφό σου.Αν η προέκταση της σκέψης σου δεν ξεπερνάει τον εαυτό σου δεν μπορείς να αγγίξεις και να αγγιχθείς απο κανένα.
Πολλοί λένε εδώ ο Χριστός ,εκεί ο Χριστός... μη πάτε να δείτε τον Χριστό σαρκικά γιατί απλά ο Χριστός δεν είναι τώρα εν σαρκί αλλά εν πνεύματι και δεν προσεγγίζεται σαρκικά αλλά πνευματικά. Έρχεται στο μυαλό μου και αναρωτιέμαι γιατί άραγε είπε ο Χριστός μετά την ανάστασή Του στην Μαρία ... “Μη μου άπτου· διότι δεν ανέβην έτι προς τον Πατέρα μου”!
Αυτό το "έτι" μας βοηθάει ...μοιάζει με προθεσμία ότι η κατάφαση θα υποκαταστήσει την έλλειψη...αν ισχύει το αρνητικό τώρα θα ισχύει και το θετικό του μετά λίγες ημέρες της Πεντηκοστής. Σαν να λέγει δηλ. ότι θα Με αγγίζετε εσείς οι αδελφοί Μου όταν πλέον ανέβω εις τον Πατέρα Μου Θεό... και έτσι θα Με αγγίζετε πλέον,όταν η παρουσία Μου θάναι... όχι όπως τότε δίπλα σας, αλλά εντός σας στο πνεύμα σας ως Κύριος και Παράκλητος προς τον Πατέρα! Διότι έτσι έπρεπε να γίνει ,να ενδοξασθεί ο Χριστός πρώτα για να μπορεί να δωθεί το Πνεύμα Του,ο εν δυνάμει Λόγος του Θεού που κατοικούσε στον Χριστό να χορηγηθεί και στους πιστούς μαθητές Του!
Είναι ένας ωραίος ύμνος που λέγαμε μικροί στο Σούνιο ... ήταν μια Δευτέρα κάποιος με άγγιξε,ήταν μιά Τρίτη κάποιος με άγγιξε....ήταν το χέρι του Θεού που με άγγιξε! Και είναι αλήθεια όποιος είναι κοντά σου και θέλει να σε βοηθήσει πρέπει να σε αγγίξει ,να σου δώσει το χέρι Του για να σε τραβήξει απο το κενό της ύπαρξής σου και να σου δώσει λόγο ύπαρξης!
Το πνεύμα του Χριστού μας χαρακτηρίζει ως δικούς Του-(όποιος έχει το πνεύμα του Χριστού είναι Αυτού)-,σφραγίζεται ο καθένας μαθητής Του μέ μία αόρατη δέσμη φωτός πάνω του ,μιά δύναμη εξ ύψους. Θυμόμαστε αυτό που είπε ο Κύριος... "Εργάζεσθε διά την τροφήν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, την οποίαν ο Υιός του ανθρώπου θέλει σας δώσει· διότι τούτον ΕΣΦΡΑΣΙΣΕΝ ο Πατήρ ο Θεός"Ιωάν. 6,27 αλλά και για μας ισχύει το 2Cor 1:21-22 Ο δε βεβαιών ημάς μεθ' υμών εις Χριστόν και ο χρίσας ημάς είναι ο Θεός, όστις και ΕΣΦΡΑΓΙΣΕΝ ημάς και έδωκε τον αρραβώνα του Πνεύματος εν ταις καρδίαις ημών." Βλέπουμε δηλαδή ότι ο Θεός εσφράγισεν τον Χριστό με δύναμη πνεύματός Του και ενήργησε σωτηρία ...αλλά και εμάς τους πιστεύοντας ο Θεός πρόβλεψε να χαρίσει εις ημάς δύναμη εξ ύψους όταν ο Χριστός ενδοξάσθη και δεν αφήκεν εμάς ορφανούς,χωρίς Πατέρα δηλαδή... αλλά έστειλε το πνεύμα της υιοθεσίας δια του οποίου και εμείς δεόμεθα "αββά ο Πατήρ!σχετ.εδάφιο:" ελάβετε πνεύμα υιοθεσίας, διά του οποίου κράζομεν· Αββά, ο Πατήρ. 16 Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών ότι είμεθα τέκνα Θεού. 17 Εάν δε τέκνα και κληρονόμοι, κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού, εάν συμπάσχωμεν, διά να γείνωμεν και συμμέτοχοι της δόξης αυτού."Ρωμ.8,15-17
Είναι μιά ενεργή δύναμη απο τον Θεό τον Ενεργούντα εις ημάς τους πιστούς του Χριστού που κρατά παντοτε φωτεινό το ΤΕΤΕΛΕΣΘΑΙ-σαν σφραγίδα πάνω στην ύπαρξή μας και αυτό πρέπει να προσέχουμε να μη την σβήσουμε μενοντες πάντοτε υπάκουοι στο θέλημα,τον Λόγο,τις εντολές του Θεού.Γι αυτό πρέπει να περπατούμε στο Φως(κάτω απο τη φωτεινή σφραγίδα),δηλαδή στην πίστη-υπακοή στον Λόγο του Χριστού,ελεγχόμενοι απο του πνεύματος του Χριστού που μας φωτίζει πάνω μας..για να καθαρίζονται οι αμαρτίες μας ,γιατί αν δεν περπατούμε κάτω απο το φως του πνεύματος του Χριστού δεν καθαρίζονται...Με το Πνεύμα του Χριστού εντός μας,άρα αδελφοί Του αναγνωριζόμαστε απο τον Θεό ως υιοί Του,έχοντες και κρατούντες αυτή τη σφράγιση πάντοτε καθαρή με επιμέλεια,διάγωντες μιά ζωή άξια της μετανοίας..τελειοποιούμενοι με μιά διαρκή ανανέωση του πνεύματός μας απο του πνεύματος του Χριστού!
Ποιός είναι Αυτός που είναι πάντα μαζί μας και παρακαλεί τον Πατέρα υπερ ημών, αν δεν είναι ο Παράκλητος,το πνεύμα της Αληθείας! Εκείνος που είναι η Αλήθεια μας οδηγεί εις πάσαν την Αλήθεια... και πως γίνεται αυτό όταν σωματικώς δηλ. με επουράνιο σώμα ο Χριστός βρίσκεται στα δεξιά του Πατρός;... Πως μπορεί να είναι και μαζί μας κάθε στιγμή της ζωής;
Δεν γίνεται αλλιώς παρά μόνο δια του Πνεύματός Του, ο Χριστός κατοικεί εντός μας.Λέγει ο Χριστός εγώ θα είμαι μαζί σας έως συντελείας του αιώνος,γιατί χωρίς Εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν.
Πως μας οδηγεί;..Δίνοντάς μας το χέρι Του μας αγγίζει και εκχύνεται το πνεύμα Του εντός μας και μας ενδυναμώνει...καθώς λέγει ο απ.Παύλος τα πάντα δύναμαι δια του ενδυναμούντος με Χρστού.
Ας μη ξεχνάμε ότι ο Χριστός ονομάζεται ως ο κατέξοχήν άγιος Βραχίων του Θεού,ο έχων άνευ μέτρου την δύναμη-πνεύμα του Υψίστου Θεού που 'ηλθε να ενεργήσει σωτηρία ...στον ψαλμό98,1 διαβάζουμε "Ψάλατε εις τον Κύριον άσμα νέον· διότι έκαμε θαυμάσια· η δεξιά αυτού και ο βραχίων ο άγιος αυτού ενήργησαν εις αυτόν σωτηρίαν."
Ωσαύτως στον προφ Ησαία διαβάζουμε "Ιδού, Κύριος ο Θεός θέλει ελθεί μετά δυνάμεως και ο βραχίων αυτού θέλει εξουσιάζει δι' αυτόν· ιδού, ο μισθός αυτού είναι μετ' αυτού και η αμοιβή αυτού ενώπιον αυτού. Θέλει βοσκήσει το ποίμνιον αυτού ως ποιμήν· θέλει συνάξει τα αρνία διά του βραχίονος αυτού και βαστάσει εν τω κόλπω αυτού· και θέλει οδηγεί τα θηλάζοντα." Ησαίας 40,10-11 και επίσης στο Ησαίας 53 ,1 " Τις επίστευσεν εις το κήρυγμα ημών; και ο βραχίων του Κυρίου εις τίνα απεκαλύφθη;" όταν μιλάει ο Θεός περί του Χριστού που είναι ο αποκαλυφθείς βραχίων του Θεού,και επ αυτού πιστοποιεί ο Ιωάννης στο κεφ,12,37-41 " Αλλ' ενώ έκαμε τόσα θαύματα έμπροσθεν αυτών, δεν επίστευον εις αυτόν· 38 διά να πληρωθή ο λόγος του προφήτου Ησαΐου, τον οποίον είπε· Κύριε, τις επίστευσεν εις το κήρυγμα ημών; και ο βραχίων του Κυρίου εις τίνα απεκαλύφθη;.... Ταύτα είπεν ο Ησαΐας, ότε είδε την δόξαν αυτού και ελάλησε περί αυτού."
Μας αγγίζει και τότε τον αγγίζουμε εμείς οι λυτρωμένοι Του και δεν μας αφήνει ούτε μας εγκαταλείπει!Το ίδιο και μεταξύ μας δεν αφήνουμε ούτε εγκαταλείπουμε ο ένας τον άλλον αφού το πνεύμα του Χριστού εντός, μας ενώνει αδιάσπαστα! Αυτή είναι η αγάπη που δεν εκπίπτει ποτέ...γιατί είμαστε δεμένοι εν τη αγάπη!
Μόνο δια του πνεύματός Του λοιπόν αγγίζουμε τον Χριστό και είναι η παρουσία Του κυρίαρχη εντός μας. Ο απ.Ιωάννης είναι εκείνος που περιέγραψε τι είπε ο Κύριος περί του άλλου Παρακλήτου...και γι Αυτόν αναφέρει ποιός είναι ...έχουμε Παράκλητον τον Ιησού Χριστό τον Δίκαιο,τον ενδοξασμένο Χριστό. που είναι Πνεύμα ζωοποιούν εις τους ακολουθούντας Αυτόν!
"Τεκνία μου, ταύτα σας γράφω διά να μη αμαρτήσητε. Και εάν τις αμαρτήση, έχομεν παράκλητον προς τον Πατέρα, τον Ιησούν Χριστόν τον δίκαιον· και αυτός είναι ιλασμός περί των αμαρτιών ημών, και ουχί μόνον περί των ημετέρων, αλλά και περί όλου του κόσμου." Α΄Ιωάννου 2:1
φ.σ