|
Είναι καλό να συμμετέχουμε στον οραματισμό για ένα κόσμο καλύτερο,για ένα κόσμο πραγματικά αγνό! Το πρόβλημα του κόσμου ανέκαθεν- η κύρια αιτία της δυστυχίας του- ,δεν είναι άλλο παρά το θέμα της μη παιδείας και της μη διαπαιδαγώγησής του. Ο μεγάλος φιλόσοφος Αριστοτέλης είχε πει ξεκάθαρα ότι ο άνθρωπος γεννιέται ένα άγραφο χαρτί,γυμνός και πένης,χωρίς καμία αρετή να είναι εμφυτευμένη εντός του,και είναι απαραίτητο να διδαχθεί σοφία και αρετή! Θλιβερο όμως το έργο της α-παιδευσίας των κοσμικών διδασκαλικών συνομοσπονδιών...Αδυνατούν να ποιήσουν οποιαδήποτε αρετή και γι αυτό συμφωνούν ότι φταίει πάντα η αυτής εξοχότης η γενική και απρόσωπη διαφθορά των συνειδήσεων!
Το πρόβλημα είναι οι διαχρονικοί σοφιστές ,οι εσαεί αγνωστικίζοντες,οι πάντοτε επ αμοιβή πωλούντες την σοφιστική τέχνη ,που απαλλοτριώνουν τα υπο των φιλοσόφων καλλιεργούμενα εδάφη και ενσπείρον ένα στείρο υλιστικό ρητορισμό με σκοπό όχι την αντικειμενική αλήθεια των πραγμάτων ,που έτσι κι αλλιώς arpiori πιστεύουν ότι αδυνατούν να την προσεγγίσουν...,αλλά την υποκειμενική τους γνώμη που τεχνηέντως την επιβάλλουν απατώντας και διαφθείροντας την ευκόλως πεφορτισμένη ανομίες και αθλιότητες ανθρωπότητα Γι'αυτό κανένα πολιτικό-θρησκευτικό-κοινωνικό σύστημα όντας διεφθαρμένο δεν μπόρεσε να δώσει λύση στο προκύπτον αδιέξοδο βίωσης ...στον βίο αβίωτο του κάθε ανθρώπου.
Μέσα σ'αυτές τις σοφιστείες λοιπόν ακμάζουν και οι θεωρίες του διαλογισμού...με κάτι γραφικούς σαν τον Osho να πρεσβεύει ... "Εσύ είσαι η κόλαση...σύ είσαι και ο παράδεισος"! Στο πρώτο μέρος της πρότασής του ο μίστερ μύστης σπεύδει να πει "Εσύ είσαι η κόλαση". Ανκαί αγνοών περι του τι λέγει και διισχυρίζεται υποβοηθείται απο την τραγικότητα της δυστυχισμένης βίωσης του ανθρώπου, αλλά το μείζον είναι, τι εννοεί άραγε όταν σπεύδει και ορίζει αυθαιρέτως και αστοχάστως...: "Εσύ είσαι και ο παράδεισος"! Ισχυρίζεται δηλαδή ότι έχεις απ΄όλα, λίγο κόλαση και λίγο παράδεισο,ποσοστώσεις κατά το δοκούν! Μάλλον έτοιμη η ψυχοπαθολογική πτέρυγα του μεταμοντερνισμού, της ασάφειας και της αοριστολογίας για στεγάσει τους αφελείς και ευκολόπιστους. Μήπως με τον εσωτερικό διαλογισμό και τα λοιπά ναρκισσιστικά εργαλεία αποκτιέται ένας παράδεισσος κατά παραγγελία; Αν ομφαλοσκοπώ συνέχεια το μόνο που επιτυγχάνω είναι να αποκτήσω μιά γενναία κύρτωση... και θα περπατώ όχι όρθιος αλλά σηκωτός με σωληνάκια τεχνητής υποστήριξης απο τους πάντα πρόθυμους προς τούτο αυτόκλητους θεραπευτές...
Είναι απορίας άξιο πως οι άνθρωποι τρέχουν και εμπιστεύονται κάποιον σαν τον Osho που δεν υποκρινόταν και έλεγε σε όσους τον πλησίαζαν :”έρχεσαι σ’εμένα με την ελπίδα να πάρεις κάτι, όμως σε προειδοποιώ...στην καλύτερη περίπτωση,μαζί μου δεν θα κερδίσεις τίποτα,μόνο πως να χάνεις τα πάντα θα μάθεις” ΄Ένα μόνο δεν έλεγε ο Osho:οτι με μένα θα μάθεις το μυστικό πως να κλειδώνεις τον χαμένο σου εαυτό για πάντα και το κλειδί είναι ακριβώς να μη συναισθάνεσαι το "χάσει χάσει σου",δηλαδή να είσαι εκτός πραγματικότητας!
Δεν είναι καλό ο άνθρωπος να αυταπατάται.Αν βάλω δε και την κατάληξη -ότατος που δεν είναι μόνο προνόμιο των θρησκειολατρών παπάδων αλλά και των μυστών...τότε έχω ξεφύγει σε ηλιοθεωρήσεις και αεροσυλέξεις . Η συνεχής εσωτερική ενδοσκόπηση οδηγεί στον εγωκεντρισμό του ανθρώπου.Ο εγωκεντρικός άνθρωπος προέκυψε απο την ενασχόλησή του συνέχεια με τον εαυτό του,στην ουσία κάνει διάλογο με τον εαυτό του.
Ο διαλογισμός φέρεται ως ενα είδος αυτοσκοπού και προβάλλεται απο τους μη υποψιασμένους ως ένα χαλαρωτικόν, άγχολυτικό, μια κατάσταση ιδεαλισμού -ευχάριστης οραματοποίησης.. κ.λ.π. Γι αυτό και λένε ότι όλα είναι όπως αισθάνεσαι ...αν βρείς μιά τεχνουργία αυταπάτης τότε μπορείς να είσαι ευτυχισμένος ανεξάρτητα απο τους άλλους. Κοινώς ζεις στον κόσμο σου , την μυσταγωγικά κατασκευασμένη .
Εισάγεται ο άνθρωπος σε μιά βαθύτατα μυστικιστική διαδικασία όπου θεωρεί ότι είναι κάτι περισσότερο από τον κοινό καθημερινό εαυτό του. Διαλογίζεται εσωτερικά ως χόμπυ μοιάζοντας με άρρωστο που δεν κάνει την ενδοσκόπηση όταν χρειάζεται για να διορθώσει μιά λανθασμένη επιλογή,αλλά γιατί του αρέσει η εσωστρέφεια,τρέφεται απο αυτή,δεν μπορεί χωρίς αυτή και έτσι προκύπτει η εαυτολατρεία...έτσι εξηγείται γιατί απορρίπτει οτιδήποτε έξω απο τον εαυτό του και πρωτίστως τον Θεό,αφού ο εαυτός του είναι ο λατρευτός θεός ...έχει ένα είδος ερωτικής σχέσης με τον εαυτό του.
Επικεντρώνει τα πάντα στον εαυτό του...όλα εξαρτώνται απο τον ίδιο, αφού είναι εξαρτημένος απο τον εαυτό του,στην ουσία μη ελεύθερος εγκιβωτίζεται αυτόβουλα και βυθίζεται κοιμώμενος χαλαρά και ονειρικά επι κορυφής καταρτίου..
Μη γίνεσθε δούλοι ανθρώπων λέγει προς όλους ο Χριστός. Όποιος γίνεται δούλος ανθρώπινων μυστικοπαθειών δεν μπορεί να είναι ελεύθερος άνθρωπος. Η ελευθερία του πνεύματος που δίνει ο Θεός στις απλούς και ταπεινούς...σ'αυτούς δηλαδή που δεν υπερφρονούν αλλά φρονούν ώστε να σωφρονούν γεννάει τις θείες αξίες εντός μας ,αντίθετα η ανθρώπινη καταδυνάστευση τις εμποδίζει. Ο Θεός εργάζεται με μας ,δεν μας παρατάει στη δουλεία του εαυτού μας, μας φτιάχνει ελεύθερους ανθρώπους καταρτησμένους με την ελευθερία του πνευματός Του.
"Εν τη ελευθερία λοιπόν, με την οποίαν ηλευθέρωσεν ημάς ο Χριστός, μένετε σταθεροί, και μη υποβληθήτε πάλιν εις ζυγόν δουλείας." Γαλ.5:1-2 Μόνο όσοι γίνονται μαθητές του Χριστού αποκτούν τον δικό Του αγαθό χαρακτήρα και μετέχουν ως ενεργά κοινωνά μέλη σ΄ένα νέο αγνό κόσμο που δημιουργείται εν μέσω γενεάς πονηράς και σκολιάς.
Ο Χριστός διδάσκει τις ύψιστες πνευματικές αρετές που έχουμε ανάγκη, και που με αυτές ως θεμελιακές αξίες μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα ηθικό κόσμο,ένα τέλειο κόσμο που μόνο στα όνειρά μας μπορούμε να ονειρευθούμε...
φ.σ
|
