|
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
|
Σάββατο, 17 Ιανουάριος 2015 00:42 |
|
Στη γήινη ζωή ο άνθρωπος, αν δεν έχει προλάβει να καυτηριάσει τις συναισθηματικές απολήξεις, έχει την ευκαιρία να ωφεληθεί απο τη νοσταλγία κάποιων εκφάνσεων στιγμιαίων αθωοτήτων...
Αθωότητα μιά ιδιότητα θεική , πως εμείς στ'αλήθεια οι άνθρωποι μπορούμε να την αγγίξουμε;...μόνο να την ονειρευθούμε ίσως...Αφορμή για κάποιες σκέψεις γύρω απο την αθωότητα ήταν ένα παλιό (1964) νοσταλγικό τραγούδι της τότε 16χρονης Τζιλ.Τσινκουέτι που σαν παιδί τραγουδούσε στο κόσμο των μεγάλων:"Non ho l'eta-Δεν είμαι αρκετά μεγάλη." Το σημαντικότερο όμως είναι όχι να απολαμβάνουμε μόνο την μουσικότητα της νοσταλγίας...για την χαμένη παιδική μας αθωότητα, αλλά και να στοχασθούμε, και να ατενίσουμε την υπο του Χριστού χαρισθείσα αληθινή αθωότητα ήτις δεν αφαιρείται με τα χρόνια αλλά μοιράζεται απλόχερα σε όλα τα παιδιά της επιστροφής...γιατί μόνο όσοι επιστρέφουν και μένουν για πάντα παιδιά, έχουν το προνόμιο να ζουν την αγάπη σαν αθωότητα!
Κάποιος παραξενεύτηκε ακούγοντας περι επιστροφής μόνο κάποιων παιδιών και βάλθηκε να μου πει:..."Μα είμαστε πάντα παιδιά". Εδώ χρειάζεται απαραίτητα μία διασάφηση ότι υπάρχουν 2 ειδών παιδιά ...τα παιδιά της γήινης πατρίδας και τα παιδιά της ουράνιας πατρίδας.
Είναι περίεργο αυτό που συμβαίνει στους ανθρώπους ...ενώ έχουν στο κάδρο, την παιδική αθωωότητα ως εξέχουσα ποιητική εικόνα ,τους αρέσει να τη βλέπουν και να την επαινούν αλλά μόνο ως μουσειακό έκθεμα,μιάς και είτε το πιστεύουμε,είτε όχι, η αθωότητα είναι μια χαμένη υπόθεση που ενυπάρχει μόνο σαν επετειακή φαντασίωση έμπροσθεν των κεριών της γεννέθλιας τούρτας μας...
Εμείς οι ίδιοι συστήνουμε την ενήλικη μεγαλωσύνη μας ως τον αξιακό κυρίαρχο σκοπό της ζωής μας. Ορίζουμε αυτεπάγγελτα την αυτοπροβολή της μεγίστης επάρκειάς μας , της επίσης μεγίστης σοφιστικής επιστήμης μας και λέμε συνεχώς στο πλησίον μας : "Μη γίνεσαι παιδί"...θέλοντας καυχώμενοι, να υπερτονίσουμε την δική μας πλεονεκτική θέση ...τεχνηέντως τον απαξιώνουμε,του λέμε ότι είσαι ουτιδανός και πάντως όχι στην δικό μας μεγα-επίπεδο...κυριολεκτικά τον αποθαρρύνουμε να σκεφθεί αθώα σαν παιδί!
Δυστυχώς δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αποκτήσουμε αθωότητα παρά μόνο να ξαναγεννηθούμε...και τούτο γιατί ισχύει το προφανές "ουδείς αναμάρτητος" που οι πιό πολλοί το έχουμε ως δηλωτικό ηθικής χαλαρότητας και βολικότητας παρά ως κάποιο σημείο έρπουσας αυτογνωσίας. Συνεπώς αφού ουδείς αναμάρτητος άρα και ουδείς αθώος.
Θα μου πειτε, αυτό δεν γίνεται να ξαναγεννηθώ...όπως το είπε συναντώντας τον Χριστό, ένας μεγάλος θρησκευτικός άρχοντας της εποχής, που παρά την θρησκευτική του μεγαλοταυτότητα εστερείτο ως αμαρτωλός την πολυπόθητη αθωότητα. Όμως ο Χριστός του είπε την αλήθεια ,ότι πρέπει να ξαναγεννηθεί όχι όμως απο τη γη αλλά απο τον ουρανό για να γείνει ένας νέος άνθρωπος...Το ίδιο είπε ο Χριστός σε θρησκευόμενους και μη ...αν δεν επιστρέψετε και δεν γίνετε παιδιά δεν θα μπείτε στη βασιλεία των ουρανών.Η ωραιότητα του Χριστού είναι η δύναμη του πνεύματός Του που δίνεται στος ανθρώπους που Τον Εκζητούν(κατά το μέτρον της εκζήτησής τους). Η βασιλεία της γης είναι για τους ένοχους αμαρτωλούς της,η βασιλεία των ουρανών είναι για μετανοιωμένα παιδιά. Αυτά μόνο είναι τα αθώα αιώνια παιδιά του Θεού!
Αν έχουμε νουν Χριστού κάτι πολύ διαφορετικό απο τη βασιλεύουσα θρησκευτική συνείδηση, γινόμαστε παιδιά της αθωότητας,γιατί η αθωότητα δεν είναι σωματική βελτίωση αλλά πνευματική πλήρωση.
Αθώος ο Χριστός ,αθώα κατά χάριν και τα νέα πνευματικά παιδιά της αθωότητάς Του! Αυτά τα παιδιά είναι οι πολίτες της ουράνιας νέας πόλης που ετοιμάζει ο Θεός δια του Χριστού ως νέου γενάρχη Τους. Αυτά τα παιδιά δεν χάνουν ποτέ την αθωότητά τους.Όσοι θέλουμε να είμαστε παιδιά της αθωότητας δεν μπορεί παρά να είμαστε και φίλοι Του.
φ.σ
|
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 02 Φεβρουάριος 2015 22:27 |
