|
Είναι απαραίτητο σωτηριακής κρισιμότητας αίτημα ...όλοι οι αδελφοί μας να είναι συγχρόνως και φίλοι μας αλλοιώς χάνεται η αναγνωρισιμότητά μας ως μαθητών του Χριστού. Φιλώ σημαίνει αγαπώ στα λεξικά,αλλά εμείς έχουμε χάσει την έννοια των λέξεων...κατορθώσαμε να χωρίσουμε τη φιλία απο την αγάπη!Έχουμε ως καραμέλλα την λέξη αναγέννηση...όμως ας αγαπήσουμε πρώτα ενθέρμως με φιλαδέλφεια ανυπόκριτη και μετά ας ψελλίσουμε το οτιδήποτε πνευματικό. Ο Χριστός πρώτα έκαμε ,ποίησε, και μετά μίλησε και κήρυξε. Ας σταματήσουμε να κομψευόμαστε την ομορφιά της αναγέννησης όντας εν γυμνότητι αγάπης προς τους αδελφούς μας. Δεν νοείται μαθητής του Χριστού και να είναι άγνωστος εν μέσω αγνώστων αδελφών.Αν δεν είναι μαθητής της αγάπης του Χριστού τότε δεν είναι αδελφός του Χριστού και είναι αγέννητος όντας καρποφόρητος. Δεν εγνώρισε τον Θεό που είναι Αγάπη.
Μη σπεύσει κανείς να κρυφθεί πίσω απο την επιλεκτική φιλαδέλφεια γιατί απλούστατα αυτού του είδους η επινοηθείσα φιλαδέλφεια σηματοδοτεί μιά παγερή προσωποληψία και μιά εκούσια απείθεια ...Πάψτε να καυχιέστε στα iso θρησκευτικής επάρκειας που εκδίδεται σεις οι ίδιοι ,όσοι ασκείσθε στην επιλεκτική φιλαδέλφεια.Αφήστε να συστήσει ο Κύριος τους όντας Αυτού εκ των πράξεων και όχι των θεωριών. Εμπειρικά αποδεικνύεται ότι όλοι αυτοί που καυχώνται ότι κατέχουν την αλήθεια είναι και γίνονται εχθροί της φιλαδελφείας όντας εν υπερηφανεία.Στη πράξη ακυρώνουν την πίστη διότι η πίστη που κάμει δεκτή ο Θεός είναι η εν αγάπη ενεργουμένη. Είναι ανάγκη να καυχόμαστε μόνο στις θλίψεις μας και όχι φαίνεσθαι χαίρειν.
Πρέπει να έλθουμε εις εαυτόν ο καθένας και εν είδει αυτοβιογραφικού ημερολογίου να τολμήσουμε να καταγράψουμε γεγονότα μίσους,φθόνου,ζηλοτυπίας,απόρριψης,συκοφάντησης, και όλα τα δείγματα της βασιλευόμενης σαρκικότητάς μας.
Ναυάγια στη πίστη είναι και τα ναυάγια στη φιλαδέλφεια. Όπως το όνειρο εξαρταται απο τις περιστάσεις της ζωής έτσι και το όραμα της φιλαδελφείας δεν το είδαμε ποτέ γιατί δεν το βιώσαμε ποτέ- αντίθετα βιώσαμε την απόρριψη ,την προδοσία ,την πτέρνα που έστρεψε αυτός που συνέτρωγε μαζί μας...Είμαστε τολμητές διανοούμενοι της αναγέννησης αλλά αποβιώσαμε πριν καλά-καλά γεννηθούμε βιώνουμε μη νοούμενοι την δυναμική της .
Η λέξη φιλαδέλφεια ενέπνευσε τους ανθρώπους ,ωραίο εύηχο άκουσμα σένα κόσμο διακοσμημένο με διαγωγή κοσμιωτάτη η φιλαδέλφεια έγινε το τέλειο πρόθεμα-διακόσμημα..έγινε τυρί,έγεινε γήπεδο,έγινε δήμοτικό διαμέρισμα,έγινε πόλη της Αμερικής! Δεν ξέρω αν κάποιοι σκέφτηκαν να γίνει καθαριστικό επιφανειών ,γυαλιστικό σκευών..
Η φιλαδέλφεια που ορίζει ο Θεός προυποθέτει καθαρισμό καρδιάς ,καθαρισμός του έσω ανθρώπου . Η φιλαδέλφεια που ορίζουν οι άνθρωποι καθαρισμό του εξω ανθρώπου,επιφανειακή,επιδερμική,απαστράπτουσα διακοσμημένη με αλυσίδες αυτοδικαίωσης.Ο σπόρος της φιλαδελφείας μένει νεκρός,άγονος όταν πέσει σε επιφανειακά καθαρή γη ...θέλει βάθος αναζητά το βαθύ γόνιμο έδαφος της αγνότηταςφυτρώνει μόνο σε αγνισμένους ...ηγνικότες όπως είναι στο αρχαίο κείμενο... στην αγνότητα που μόνο η υπακοή της αλήθειας δια του Πνεύματος έχει προετοιμάσει αλλά και καλλιεργεί συνεχώς για να μπορεί ν'αναπτύσσεται και να πλουτίζει τη γη με αγαθό καρπό δικαιοσύνης. Πλουτίζει ο Θεός τη γη τη καλή με τα αγαθά του Πνεύματός Του.
Προείδε ο Χριστός τους καρπούς του πόνου της ψυχής Του...εμάς όλους ως τα έκγονα ...είδε πολλούς αδελφούς εν φιλαδελφεία συνδεδεμένους.Έτσι μας είδε ο Χριστός και αν εμείς δεν ανταποκρίνομαστε στο όραμα του Χριστού και είμαστε έτσι όπως είμαστε ...τότε αλλοίμονο δεν είδε εμάς ο Χριστός...άλλους είδε ,κάποιες πέτρες που δεν έμειναν πέτρες αλλά γίνανε παιδιά του Θεού!
Ο Ηλίας αποκαρδιωμένος,φοβισμένος,απογοητευμένος ζήτησε τον θάνατο επειδή αισθάνθηκε μόνος και κυνηγημένος...Κανένας αδελφός κοντά του.Χωρίς τη ζωοποιό δύναμη της φιλαδελφείας κείτεται ο Ηλίας ημιθανής εν τω σπηλαίω. Όμως ο Ηλίας δεν ήταν μόνος και ο Θεός σκύβει με αγάπη και του λέει : τι θέλεις εδώ Ηλία;τι κάνεις εδώ κρυμμένος μέσα στη σπηλιά ;Εσύ είσαι ο Ηλίας που ξέρω ή η σκιά σου.; βλέπεις το αεράκι του Πνεύματός Μου,αυτό σου δίνει ζωή ,και εφόσον υπάρχω Εγώ δεν πρέπει να φοβάσαι,έστω κι αν αφανίζεται το παν γύρω σου...το γλυκό αερακι της παρουσίας Μου δεν μπορεί κανένας να Το εμποδίσει!Κοίταξε να ενωθείς με το υπόλοιπο που έχω αφήσει...Δεν το βλέπεις εσύ αλλά Εγώ ξέρω ποιοί είναι... πήγαινε και ενώσου μαζί τους!
Αν εμείς εξακολουθούμε να είμαστε ανυπότακτοι στον επίσκοπο των ψυχών μας τότε δεν υφίσταται η σχέση λόγω μη συμβατότητας,μη ικανανοποίησης του κριτηρίου της υπακοής στον Κύριο.Τέκνα όχι ανυπότακτα είναι τα τέκνα του Επισκόπου των ψυχών μας που είναιο Κύριος.Εμείς βέβαια έχουμε τη λύση, γινόμαστε εμείς επίσκοποι των ψυχών μας και έτσι ξεφεύγουμε...Όντως έχουμε ξεφύγει σε δικούς μας δρόμους και λέγοντας τα δικά μας συστήσαμε την υπερηφάνεια του εγώ μας αντί της ταπείνωσης του “ιδού Εγώ και τα παιδία του Θεού,οι αδελφοί και φίλοι Μου. “
Τώρα καταλαβαίνουμε όσοι μονάζουν εν σπηλαίω ή μονάζουν γενικώς και ευαρέστως ασκούνται στην έλλειψη της φιλαδελφείας. Είναι οι επαίοντες εχθροί κατά πρόθεση της φιλαδελφείας .
Είναι κάτι μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας αυτό που μου συνέβη μόλις φέτος...Δεν μου το είχε πει κανένας εκτός απο τον Χριστό το “αν χρειάζεσαι ένα φίλο...θα είμαι εδώ για σένα...” Μια αγνή καρδιά ξεχείλισε και δεν μπορούσε να μη αγαπήσει ενθέρμως,να μη γίνει πλησίον...Έπεσε κάτι απο τον ουρανό και λέω είμαι εντός σώματος ,δεν είμαι; ...καταλαβαίνω;.. δεν καταλαβαίνω τι μου συμβαίνει... είμαι εγώ που ένοιωσα φιλαδέλφεια,και ποιός είμαι εγώ για να αισθανθώ την αγάπη μέσα στο λαό Σου σαυτούς που Εσύ αγαπάς,που Εσύ εμπνέεις; ... το πρόβλημα δεν είναι όμως επι προσωπικού...μακάρι να ήταν τέτοιο... αλλά δυστυχώς είναι επι εκκλησιαστικού και η αιτία είναι μία , η έλλειψη αγιασμού μας!
Τό προέγραψε ο Κύριος στη Α΄Πέτρου 1,22-23 "Καθαρίσαντες λοιπόν τας ψυχάς σας με την υπακοήν της αληθείας διά του Πνεύματος προς φιλαδελφίαν ανυπόκριτον, αγαπήσατε ενθέρμως αλλήλους εκ καθαράς καρδίας, 23 επειδή ανεγεννήθητε ουχί εκ φθαρτού σπέρματος, αλλά αφθάρτου, διά του λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα.”
Η καθαρότητα της καρδιάς προκύπτει απο την απαραίτητη υπακοή στην Αλήθεια του Λόγου του Θεού... Είναι αλήθεια ότι η τέλεια υπακοή ταιριάζει στη σχέση υιού προς πατέρα και έχουμε την παραδειγματική διδασκαλία του Κυρίου που λέγει μάθετε απ'εμού ότι είμαι πράος και ταπεινός την καρδία. Η έννοια που πρέπει να κατανοήσουμε είναι όχι μαθήματα θεολογικών εξισώσεων και ολοκληρωμάτων αλλά η μίμηση του παραδείγματος του Κυρίου μας. Δηλαδή το μάθετε σημαίνει...κοιτάξτε με και δείτε τι έκαμα Εγώ πως υπάκουσα απόλυτα στον Πατέρα Μου ,πως δεν μίλησα τα δικά μου λόγια αλλά μόνο τα δικά Του ,πόσο αγαπώ τον Πατέρα Μου Θεό και δεν λέγω τίποτα δικό Μου αλλά ότι Εκείνος θέλει να λέγω αυτά να λέγω ώστε να δοξάζετε ο Πατέρας και όχι Εγώ. Εμείς για να νοιώσουμε φιλαδελφεία είναι ανάγκη να καθαρίσουμε συνεχώς τις καρδιές μας δια της υπακοής της αληθείας....Είναι ο Λόγος του Θεού ,ο καθαρός και άγιος που μας συνδέει με μιά ένθερμη αγάπη,μιά αγάπη που δεν έχει όρια.που δεν έχει αντιφάσεις ,μια αγάπη απείρων δυνατοτήτων γιατί ...ο Θεός είναι αγάπη και μεις τα παιδία της αγάπης Του.
φ.σ
|
