|
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης
|
Γιομίστε τις Εκκλησιές γαζίες...
Δεν ήτανε αγκάθι, για τσουκνίδα
Ένα του λόγγου μαχαίρι σουγλερό Δέντρο ολάκλερο, μόνο κακία
Για να τρυπάει κάθε διαβατικό.
Εστάζανε τα φύλλα δηλητήριο,
Τ' απόκλαδα, μαχαίρια Κρητικά,
Και γέλαγε σαν έφερνε μαρτύριο Χαιρόταν σαν έβλεπε δάκρυα καφτά.
Μια μέρα, πέρασε από δίπλα της
Αυτός που έλεγαν Τον, Ναζαρηνό
Κι' άλλαξε η κακούργα φύτρα της
Εγινε γαζία, με όσμητα κι ανθό!
ΣΙΠ |
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Κυριακή, 06 Ιούλιος 2014 13:49 |
