Κι εδώ-ξανά-το λάθος μας βαρύ
πως όλη η χρονιά απόκριες μας ντύνει
και να ζητήσουμε αντί για λίγες μέρες καρναβάλι
νάχουμε αντίθετα μονάχα μια βδομάδα, χωρίς χάλι
και να' μαστέ σωστοί κι ειλικρινείς ένας στον άλλο
μονάχα μια βδομάδα χωρίς ψευτιές και μπάλλο.
Δεν είναι αλήθεια πως μονάχα αυτές τις μέρες
φοράμε μάσκες από θεριά, ιππότες και κινέζες,
δεν είναι αλήθεια πως μονάχα στις αποκριές
ντυνόμαστε φαντάσματα, σεΐχηδες, γρηές,
δεν είναι αλήθεια πως μονάχα στο καρναβάλι,
αλλάζουμε την όψη μας, φοράμε κάποια άλλη,
όλο το χρόνο-δυστυχώς-είμαστε μασκαράδες
ψευτοευγενείς ,ψευτόκαλοι, σωστοί υποκριτάδες.
Και η ψυχή στη πίεση αυτή τη φοβερή
εφεύρε μια περίοδο για να εκτονωθεί
μια μάσκα ψεύτικη να βάλει
κι αυτό το είπε, πως είναι καρναβάλι.
Εκείνη η κυρία η σοβαρή οπού θρησκεύεται βαθειά
μόλις εγύρισε απ ' τ 'απαγορευμένο το κουμ-καν
κι ο άλλος ο αξιοπρεπής ο κύριος, και ο καλοβαλμένος
ποιος ξέρει σε πόσα σημειωματάρια να βρίσκεται γραμμένος.
Κι ο γλεντοκόπος που 'χει ανοιχτό το χέρι
ποιος ξέρει απ' την Ανατολή ποιο θάνατο έχει φέρει
όλο χαμόγελα και υποκλίσεις ο σύζυγος εις τη συμβία
πόση λεπτότητα να της ανοίξει του αμαξιού τη θύρα
μα αν τους βλέπαν τα δόλια τα μικρά
θα ούρλιαζαν: "Κοίτα ο μπαμπάς μιλάει στη μαμά".
Γιατί είναι χρόνια που τα παιδιά δεν είδαν μονιασμένους
και το μπαμπά και τη μαμά, ούτε κι αγαπημένους.
Τον βλέπετε το βιαστικό που τρέχει και δεν φτάνει,
μη του μιλάτε, δεν μπορεί ούτε και ν' ανασάνει,
αν είχε χρόνο, μάλιστα, θαρχότανε ν' ακούσει
και τώρα βιάζεται. Μα αν κανείς τον παρακολουθήσει
θα' βλεπε πως αγόρασε κάποιο φθηνό περιοδικό
και ξάπλωσε διαβάζοντας για να σκοτώσει το καιρό.
Ω, πόσα ψέμματα που λέμε τραγικά.
Αυτό δεν είναι καρναβάλι. Είναι Συμφορά.
Κανένας μας δεν σκέφθηκε, δεν είδε την αλήθεια
πως θάρθει μέρα-κι έρχεται-π 'όλα τα παραμύθια,
οι υποκρισίες , οι ψευτιές και η διπλή ζωή
σα φορεσιές από πολύ φθηνό χαρτί
μπροστά στη φλόγα, τη φωτιά, θε να καούν
κι οι άνθρωποι ως είναι τότε θα φανούν.
Αν τούτο μες το μυαλό κανείς το βάλλει
δεν θα νομίσει τη ζωή πως είναι καρναβάλι.
Σ.Ι.Πορτινός
|