cd  O ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΗΛΩΝ
spacer.png, 0 kB

alt

" Η έρημος και η άνυδρος θέλουσιν ευφρανθή δι' αυτά, και η ερημία θέλει αγαλλιασθή και ανθήσει ως ρόδον."

Ησαίας 35,1 

 
            ΜΑΡΑΝΑΘΑ!
     Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΧΗ
     ΕΛΑ ΧΡΙΣΤΕ ΞΑΝΑ!

         ΑΠΡΙΛΙΟΣ 
 2023       

Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
          1 2
 3  5  6 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30

spacer.png, 0 kB
spacer.png, 0 kB
O ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΗΛΩΝ
Συντάχθηκε απο τον/την Εκδότης   

   Δεν είναι λίγες οι φορές αγαπητοί  φίλοι που  αμφιβάλουμε  στα λεγόμενα κάποιου για κάποιο συμβάν. Η σκληρή εποχή μας με την αβεβαιότητα του μέλλοντος αλλά και την μεγάλη  «ποικιλία» των ανθρώπων –χαρακτήρων- που μας περιβάλουν μας κάνουν να κοιτούμε με καχυποψία οποιονδήποτε και οτιδήποτε μας λέγει, θεωρώντας  πώς ίσως μας ξεγελάσει. Σε οποιαδήποτε συναλλαγή πρέπει να είναι κανείς παρών είτε αυτό είναι εργασία οικοδομική, τεχνικής  φύσεως –επισκευή ή κατασκευή -  είτε ακόμα και στην αγορά αγαθών, και είναι τέτοια η κατάσταση που πρέπει συνεχώς να προσέχεις όπως λέμε στην «γλώσσα» μας να μην σου την «κάνει» κανένας να μην την «πατήσεις».
 Παντού αβεβαιότητα αμφισβήτηση και σκανάρισμα κάθε ατόμου –δραστηριότητας- για να μπορέσουμε να μπούμε στο προκείμενο, αλλά και πάλι με... φόβο. Δυστυχώς  αυτή είναι η κοινωνία μας σήμερα και ασφαλώς δεν τιμά κανέναν αυτή η κατάσταση που επικρατεί. Είναι όμως και μία απόδειξη πώς ο άνθρωπος ,το όνομα μόνο έχει πώς είναι χριστιανός ,αλλά οι πράξεις του φανερώνουν διαφορετικά πράγματα και καταστάσεις!
  Δεν θέλω να φανώ ότι ισοπεδώνω  τα πάντα διότι ασφαλώς υπάρχουν καλοί άνθρωποι καλοπροαίρετοι με καλοσύνη και αγάπη στην καρδιά τους αλλά δυστυχώς μένουν αφανείς και σιωπηλοί στο περιθώριο, χάνονται μέσα στην θορυβώδη  και πολύφωνη Βαβυλώνα όπως χαρακτηρίζεται από την βίβλο ο κόσμος τούτος. Είναι τόση πολύ η κακία και η διαφθορά απάνω στην γη που μόνο ο πατέρας Θεός γνωρίζει πότε πλέον θα έχει εξαντληθεί η υπομονή ,παράλληλα με την συγκομιδή  των παιδιών του στην αποθήκη του (ουράνια Ιερουσαλήμ)  και τότε να φέρει το τέλος στην όλη θλιβερή υπάρχουσα σημερινή πραγματικότητα.
   Θα μου πει όμως κάποιος, πως έτσι όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, υπάρχει κάτι που να έχει αξία πραγματική υπάρχει κάτι που πίσω από την λαμπρότητα και την «γυαλάδα» ώστε να μην είναι ψεύτικο; Υπάρχει κάτι επάνω στην γη που να μπορούμε να εμπιστευτούμε να μην μας εξαπατήσει να μπορέσουμε να βασιστούμε επάνω σε αυτό να εμπιστευθούμε την ζωή μας να χαράξουμε μία σωστή πορεία επάνω σε μία σωστή βάση; Ασφαλώς και υπάρχει και αυτή η βάση είναι ο Ιησούς Χριστός.
Ακούω πολλές φορές από διαφόρους συνανθρώπους πώς ο Θεός δεν ασχολείται πλέον με τον άνθρωπο πως βρίσκεται πολύ ψηλά για να ακούει τις προσευχές μας και πώς αν ενδιαφερόταν για τον άνθρωπο θα επενέβαινε για να τιμωρήσει με φωτιά, θανατικό ή οτιδήποτε άλλο κακό τους  κατά καιρούς δυνάστες που ταλανίζουν την ανθρωπότητα σήμερα με πολέμους βομβαρδισμούς  και άλλα δεινά. Ο Θεός όμως δεν σκέφτεται σαν άνθρωπος γιατί απλούστατα δεν είναι άνθρωπος. Ο Θεός είναι πνεύμα και όλο το σχέδιο σωτηρίας για τον άνθρωπο περιβάλλεται από αγάπη σοφία και σύνεση, έννοιες  που για τους περισσότερους  είναι άγνωστες μια και δεν θέλουμε να πλησιάσουμε τον Κύριο να γνωρίσουμε τις βουλές του και να γνωρίσουμε πώς ο Θεός δεν δίνει μόνο αγάπη αλλά πώς είναι ο ίδιος αγάπη.
Ο Κύριος σαν φως ήρθε στον κόσμο  αλλά οι άνθρωποι προτίμησαν το σκοτάδι. Μέσα σε αυτό λοιπόν το σκοτάδι προσπαθεί ο άνθρωπος να βαδίσει αλλά το μόνο που κάνει είναι να μετρά τις πληγές του που γίνονται όλο και περισσότερες από τις πτώσεις που συνεχώς έχει, αφού δεν βλέπει που πηγαίνει. Όσο και να υπόσχονται οι κατά καιρούς πολιτικοί κυβερνώντες και άλλοι «ειδικοί» το μόνο που διαπιστώνω -δυστυχώς όχι μόνο εγώ- είναι πώς ο κόσμος ολοένα βαδίζει προς το χειρότερο, πόσο χειρότερο δεν μπορώ να προβλέψω, όμως δεν είμαι αισιόδοξος και για κάτι καλλίτερο. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος, πώς ο Κύριος θα έρθει και πώς δεν πρέπει να επαναπαύομαι, ούτε στην επαγγελματική μου και κοινωνική μου ευημερία αλλά ούτε και στις υποσχέσεις των άλλων. Μέσα από την πίστη στον Θεό δια του Ιησού Χριστού περιμένω την απολύτρωση και την αποκατάσταση πάντων.

   Ας δεχτούμε τον Ιησού Χριστό ως λυτρωτή και σωτήρα μας και με όπλο την πίστη στην υπόσχεση της δευτέρας του παρουσίας ας Τον  προσμένουμε χωρίς να είμαστε καχύποπτοι ακόμα και με την διδασκαλία Του για την σωτηρία. Ας μην ζητούμε όπως με τα γήινα –βιοτικά-  να βάλουμε το δάκτυλό μας στον τύπο των ήλων για να βεβαιωθούμε για την ορθότητα των πραγμάτων διότι μέσο της πίστεως σωζόμαστε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την απάντηση στον Θωμά όταν τον κάλεσε ο Κύριος να διαπιστώσει ο ίδιος με τα μάτια του την πραγματικότητα για την οποία αμφέβαλε  αλλά και να καυτηριάσει την καχυποψία του στις μαρτυρίες των άλλων μαθητών. 

24. Θωμάς δε, εις εκ των δώδεκα, ο λεγόμενος Δίδυμος, δεν ήτο μετ' αυτών ότε ήλθεν ο Ιησούς.
25. Έλεγον λοιπόν προς αυτόν οι άλλοι μαθηταί· Είδομεν τον Κύριον. Ο δε είπε προς αυτούς· Εάν δεν ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, και βάλω την χείρα μου εις την πλευράν αυτού, δεν θέλω πιστεύσει.
26. Και μεθ' ημέρας οκτώ πάλιν ήσαν έσω οι μαθηταί αυτού και Θωμάς μετ' αυτών. Έρχεται ο Ιησούς, ενώ αι θύραι ήσαν κεκλεισμέναι, και εστάθη εις το μέσον και είπεν· Ειρήνη υμίν.
27. Έπειτα λέγει προς τον Θωμάν· Φέρε τον δάκτυλόν σου εδώ και ίδε τας χείρας μου, και φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευράν μου, και μη γίνου άπιστος αλλά πιστός.
28. Και απεκρίθη ο Θωμάς και είπε προς αυτόν· Ο Κύριός μου και ο Θεός μου.
29. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Επειδή με είδες, Θωμά, επίστευσας· μακάριοι όσοι δεν είδον και επίστευσαν.

   Επειδή όλα τα σημερινά, όλα αυτά τα θλιβερά είναι πρόσκαιρα και παροδικά, συμφέρει όλους να προσβλέπουμε σε πράγματα στέρεα αμετακίνητα στον αιώνα. Πρέπει να αναζητήσουμε να απολαύουμε και εμείς αυτή την μακαριότητα που χαρακτηρίζει τούς έχοντες την απόλυτη πίστη στον Ιησού Χριστό, θεωρώντας  όλα τα σημερινά «σκύβαλα», όπως δίκαια τα χαρακτηρίζει ο απόστολος Παύλος, μη έχοντες καμία αξία μπροστά σε αυτά που υπόσχεται ο Θεός για τους αγαπώντας Αυτόν. Ας εργαστούμε στον αμπελώνα του Κυρίου, μια και την πίστη μας σε αυτόν πρέπει να την αποδείξουμε από τα έργα μας –τις πράξεις μας- κοιτάζοντας όχι πίσω τον κόσμο και την κατάστασή του, αλλά μπροστά προς το όρος Σιών την ουράνια πόλη, που υπόσχεται ο Κύριος να παραδώσει στην εκκλησία του, ως κληρονομιά άφθαρτη και ασάλευτη εις τον αιώνα.


Παναγιώτης  Κακούρης .
Τελευταία Ενημέρωση στις Σάββατο, 17 Απρίλιος 2010 21:25
 
spacer.png, 0 kB
spacer.png, 0 kB
spacer.png, 0 kB