Μουσικά όργανα
1. Η λέξη όργανο (μουσικό) δεν απαντάται εις την Καινή Διαθήκη,εκτός της Αποκαλύψεως.
2. Από τη λέξη Μούσα-Μούσαι, με την έννοια του τέλους της Μόρφωσης, γι'αυτό και χαρακτηριζόταν θεά.
Η Μούσα (σαν Μόρφωση) περιλαμβάνει:
- α- πάσας τας επιστήμας
- β- όλες τις τέχνες
- γ- τον ενθουσιασμό για α' και β'
τύπος αρχαίου εβραικού τυμπάνου
(φωτο απο www.web-helper.net/)
Η Μούσα περιλαμβάνει την ποίηση, ζωγραφική, ωδική, παιδεία, υποκριτική, γλυπτική. Καθώς περνάνε τα χρόνια η έννοια πλατύνεται.
3. Έγχορδα
α- Κινώρ (Γεν. 4/21). Είναι το χορδότονον του Δαυίδ (Α' Σαμ.
16/14). Πολλοί ταυτίζουν το Κινώρ με την κιθάρα.
β- Το Νεβέλ (Νάβλα, Ναβλά, Νάμπλιουμ). Δεκάχορδο με δώδεκα
αυτόνομους ήχους (Άρπα;) βλ. Α' Σαμ. 10/5.
γ- Σαβέκα ή Σαμβύκη (Δαν. 3/5, 7/10-15). Οξύφωνο τετράχορδο
βαβυλωνιακό όργανο (Σουίδας).
δ- Ψαντίρ αλλά και Π'σαντίρ. Ψαλτήριον, ψαλτήρ, βαβυλωνιακό (Δαν.
3/5). Αγνώστου αριθμού χορδών. Μερικοί υποστηρίζουν ότι με τη λέξη
αυτή νοούνται τα μουσικά όργανα στο σύνολό τους. Λέγεται ότι
πρόκειται για αρχικούς τύπους σαντίρ-σαντούρ (σαντούρι). Δεν είναι
εξακριβωμένο.
ε- Γιττίθ (Ψαλμ. 8, 81, 84). Ως μεταφέρθηκε από την Γάθ.
στ- Μαχαλάυ (βλ. τίτλο Ψαλμ. 53 και 88). Μάλλον τύπος κιθάρας.
Πνευστά (φυσητά)
α- Ουγάβ (Γεν. 4/21, Ιώβ 21/12, Ψαλμ. 150/5). Οι Ο' μεταφέρουν ως
ψαλτήριο.
β- Σαμπών-Σαμπωνιά. Ασκός με δύο αυλούς (Δαν. 3/10)
γ- Μασρωκιθά. Συνδυασμός ανισόμηκων και ανισόπαχων συρίγγων από
έγκοιλο καλάμι. Ποιμενικό όργανο (Δαν. 3/5,7,10,15). Ίσως παρμένο
από τον πολύαυλο του Πανός.
δ- Χαλίλ, αλλά και Νεχιλά (Ησ. 5/12 και Ματθ. 9/23). Ο αυλός.
Συνήθως ακολουθείται από τον προσδιορισμό "Πένθους" ή "Χαράς". Εις
την Αρχαία Ελλάδα αλλά και εις Σημιτικούς λαούς έχουμε πολλά είδη
αυλών.
ε- Χατσωτσερά. Σάλπιγγα. Στενό εις το στόμιο, καταλήγει σε κώδωνα.
(Αριθμ. 10/2, Α' Χρον. 15/24 κλπ).
στ- Σωφάρ (το, αλλά και τα). Είδος σάλπιγγας ύστερα από επεξεργασία
κεράτων. Σε σχήματα, ευθύ, κυρτό και κυρίως αμφίκυρτο. Όργανον
κυρίως πολεμικής κλήσεως (Λευιτ. 25/9, Ιώβ 39/25, Ιερ. 4/5, 6/1).
Κρουστά (Με το χέρι ή με τη χρήση ξύλινου οργάνου- κρουστήρα)
α- Τώφ (τύμπανο), τεταμένο δέρμα σε ξύλινο ή μεταλλικό δακτύλιο
(Κρ. 11/34, Α' Σαμ. 1/5, Ησ. 5/12). Η περιφέρεια του κύκλου διαφέρει.
β- Τσελτσελίμ (Ιώσηπος Αρχ. Ζ, 12/3). Πάντοτε χάλκινα, διαφορετικού
μεταλλικού πάχους, έτσι που παράγεται διαφορετικός τονικός ήχος. Τα
μεγάλα τσελτσελίμ κρούονται με το ένα ή τα δύο χέρια και τα μικρά, με
τα δάκτυλα. Τα δάκτυλα είναι είτε γυμνά ή στα άκρα τους φέρουν
δακτύλιους (δαχτυλίθρες).
γ- Μαναανίμ (Α' Σαμ. 10/5). Είναι τα αιγυπτιακά σείστρα, από κοίλες
σιδερόβεργες επί οριζόντιας βάσεως, σε ευθεία ή κυρτή διάταξη.
Σπ.Πορτινός
η φωτογραφια απο www.web-helper.net/
|